به گزارش آراز سسی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بسیج سازندگی، تشکیل تعاونی برای فعالیت دست جمعی در حوزه اقتصاد، گزینه ای است که مزایایی متعدد را به همراه دارد. مزایای تعاونی را می توان به دو دسته ذاتی و قانونی تقسیم کرد. افزایش خلاقیت از طریق کار گروهی، ارضای شغلی اعضای تعاونی ها (کار متعلق به اعضاست) و افزایش سرعت پیشرفت در کار (بر اثر تقسیم بندی وظایف) از جمله مزایای ذاتی تعاونی است. درباره مزیت های قانونی تشکیل تعاونی ها می توان به ۲۵ در صد تخفیف مالیاتی کلیه تعاونی های مشمول مالیات، معافیت مالیاتی برخی از تعاونی ها مانند تعاونیهای کشاورزی، ارائه تسهیلات بانکی مختص تعاونی ها، ارائه تسهیلات ویژه به برخی از تعاونی ها، ارائه آموزشهای تخصصی وعمومی رایگان به تعاونگران، حمایت غیر مادی از تعاونی ها مانند پیگیری مشکلات تعاونیها، پیگیری اخذ مجوز فعالیت تعاونی ها، پیگیری اخذ تسهیلات و… اشاره کرد.
صنایع چوب آرارات ماکو، شرکتی تعاونی موفقی است که از ۱۸ سال سابقه در تولید صنایع چوب بویژه تخته های سه لایی و چند لایی برخوردار است. این شرکت در شهرستان ماکو برای ۳۱ نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم اشتغالزایی کرده است.
تعاونی ها راحت تر تسهیلات دریافت می کنند
امامعلی آقازاده، مدیرعامل این تعاونی درباره تشکیل تعاونی آرارات ماکو، می گوید: «تعاونی ما در سال ۷۸ با ۸ عضو و سرمایه ۴ میلیون و ۸ هزار تومان فعالیت خود را در زمینه تولید تخته های سه لایی و چند لایی آغاز کرد. رئیس هیات مدیره فعلی تعاونی، در آن مقطع به دلیل آشنایی با صنایع چوب و نجاری، تولید تخته سه لایی و سرمایه گذاری در این حوزه را به دوستان پیشنهاد کرد و در نهایت پس از بررسی جوانب، کار تولید تخته سه لایی شروع شد.»
او می افزاید: «اگر چه این روزها زیاد درباره اقتصاد مقاومتی، صرفه جویی و جلوگیری از واردات به کشور می شنویم اما ما از همان ابتدای تاسیس به فکر بودیم تا جلوی واردات تخته سه لایی بی کیفیت از اندونزی و چین را بگیریم. فعالیت در قالب تعاونی را به این دلیل انتخاب کردیم که از مزایای بسیاری برخوردار است، از جمله اینکه با حمایت های بیشتری از سوی دولت مواجه است و راحت وام دریافت می کند. در همان بدو تاسیس ۴۳ میلیون تومان وام دریافت کردیم.»
این فعال اقتصاد مقاومتی، درباره تخته سه لایی و اهمیت آن می گوید: «افزایش تقاضای جهانی برای محصولات چوبی و نیز تخلیه جنگل های بکر، مدت هاست که تولیدکنندگان را به سوی محصولات جامد چوب سوق داده است. تخته چند لایی و اخیرا تخته فیبر و نئوپان، جایگزین های اصلی چوب هستند. در تخته فیبر ها و نئوپان ها ذرات چوب را با سایر مواد سلولزی مانند الیاف گیاهی، خمیر و مانند آن ترکیب می کنند. هدف اصلی از این اختراع ، تولید و جایگزینی این محصولات به جای چوب و تامین استحکام، دوام و ثبات محصولات چوبی است. این چوب های تولیدی از لحاظ عرض و ضخامت متفاوت هستند. این چوب ها از لایه های مختلف و نازک چوب و ضایعات آن به صورت ورق ورق تشکیل می شود، سپس با چسب های مورد نیاز این ورق ها به روی هم انباشته و تحت فشار قرار می گیرند. این تخته ها از لحاظ خم شدن و مقاومت کششی نقاط قوت فراوانی دارند.»
تخته سه لایی؛ از هواپیما سازی تا سالن صدا برداری
او می افزاید: «تخته چند لایی دارای استحکام ، دوام و ثبات بالایی است. علاوه بر خزش، انبساط و انقباضی در این چوب ها به دلیل مقاومتی که دارند و فشاری که به آنها در هنگام تولید وارد می شود، بی اثر است. هر یک از ورق های چوبی یک تخته چند لایی را لایه می نامند که ممکن است یک تکه باشد یا دارای قسمت های جداگانه باشد. تبدیل چوب به لایه های نازک و سپس چسب زدن و قرار دادن آنها روی یکدیگر از لحاظ اقتصادی و جلوگیری از اسراف در مصرف چوب مورد توجه است. اولین کارخانه تولید روکش و تخته چند لایه در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی در رشت آغاز به کار کرد و در حال حاضر اکثر کارخانه جات صنایع چوب اقدام به تولید تخته چند لایی و روکش کرده اند.»
امامعلی آقازاده درباره دیگر موارد مصرف تخته چندلایی می گوید: «تخته چندلا در ساختمان بویژه دیوارها، سقف و پوشش کف استفاده می شود و در کارهای صنعتی به عنوان عایق صوتی، حرارتی و الکتریکی. تخته چندلایی در هواپیما سازی، سالن های صدا برداری و واگن سازی در راه آهن نیز کاربرد فراوان دارد. تخته های چند لایی دارای ضخامت ۳ الی ۱۸ میلی متر هستند و تعداد لایه ها حتما فرد است.»
تراژدی صنوبر در خوی
او خاطرنشان می کند: «تخته سه لایی در خوی از چوب صنوبر تهیه می شود. چوب صنوبر را می بریم و پوستش را جدا می کنیم و به صورت ورق در می آوریم. سپس چوب را اتو می کنیم و چسب می زنیم. شهرستان خوی قطب تولید صنوبر است اما متاسفانه جنگل های صنوبر شهرستان به سرعت در حال تخریب است. در دولت هشتم نهال صنوبر به صورت رایگان در شهرستان توزیع می شد و مردم هرکدام هزار تا ۵ هزار نهال صنوبر می کاشتند. در حال حاضر هر آنچه از درخت صنوبر در خوی موجود است، محصول توزیع رایگان نهال ها در ۲۰ سال پیش است. متاسفانه ذخایر صنوبر به دلیل حمایت نکردن دولت از کاشت مجدد آن ها در حال نابودی است. چند کارخانه جدید MDF و HDF هم در اردبیل تاسیس شده که همه درخت ها را می برند و پودر می کنند و هیچ نظارتی هم نسبت به میزان برداشت صنوبر و کاشت مجدد آن وجود ندارد.»
تعاونی آرارات ماکو در ابتدای تاسیس کمتر از ۵ میلیون تومان سرمایه داشت اما حالا سرمایه آن بالغ بر یک میلیارد تومان است. کارگاه تولیدی این تعاونی هزار و ۲۰۰ متر مربع مساحت دارد و ظرفیت اسمی تولید تخته چندلایی اش ماهانه ۵۰ هزار متر مربع است.
انتهای پیام/
