قیام ۱۵ خرداد که در پی دستگیری امام خمینی (ره) در ۱۳ خرداد ۱۳۴۲ خورشیدی رخ داد و به دنبال آن، کشتار رژیم شاهنشاهی در خیابانهای تهران و سراسر کشور به وقوع پیوست.
در حقیقت منشأ انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی بود و نخستین جرقههای سرنگونی رژیم شاهنشاهی را رقم زد.
قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ خورشیدی مبدأ انقلاب اسلامی مردم ایران بود.
محمدرضا پهلوی ۲ روز بعد از نهضت ۱۵ خرداد، قیام مردم را بلوا، اقدامی وحشیانه و نتیجه اتحاد ارتجاع سرخ و سیاه نامید و سعی کرد تا آن را به خارج از مرزها و اشخاصی همچون جمال عبدالناصر نسبت دهد.
سستی ادعاهای محمدرضا پهلوی بر هیچکس پوشیده نبود.
برخلاف ادعاهای مکرر وی، عناصر چپ و کمونیستها نهتنها هیچگونه مشارکتی در این قیام نداشتند؛ بلکه حزب توده و دیگر کمونیستهای ایران در نوشتهها و مواضع خویش به تکرار تفسیر رادیو مسکو و روزنامههای شوروی از وقایع پانزده خرداد میپرداختند.
حزب کمونیست شوروی، قیام ۱۵ خرداد را حرکتی کور و ارتجاعی بر ضد اصلاحات مترقّیانه رژیم میدانست.
ادعای کذب دیگر محمدرضا پهلوی (در خصوص دخالت دولت مصر) نیز با وجود تلاش و دسیسه ساواک هیچگاه از طرف احدی باور نشد.
استقلال و اراده ملی در خلق این حماسه، آنچنان فاحش بود که اینگونه برچسبها نمیتوانست، کمترین لطمهای بدان وارد سازد.
پس از واقعه پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ با وجود سانسورهای شدید رژیم، خبرهای دستگیری امام خمینی (ره) و قیام ۱۵ خرداد در مدت کوتاهی نهتنها در سراسر کشور، بلکه به فراتر از مرزها گسترش یافت و موجی از نفرت و خشم ضد رژیم به راه افتاد.
حوزههای علمیه نجف، کربلا و کاظمین به حمایت از امام خمینی (ره)، تلگرافهایی به سران کشورهای اسلامی و سازمانهای بینالمللی مخابره و کشتار پانزدهم خرداد رژیم را بهشدت محکوم کردند.
تمام این اتفاقها در حالی صورت میپذیرفت که در مطبوعات کشور هیچ خبری از حقایق و وقایع منعکس نمیشد.
جنبش پانزده خرداد، اگرچه واکنش طبیعی مردم مسلمان در برابر مصوبات خلاف اسلام رژیم و بازداشت امام خمینی (ره) بود، آزادی فوری ایشان را در برنداشت.
ازاینرو، اعتراضها از همه نقاط ادامه داشت و سرانجام علمای طراز اول کشور، برای چارهجویی در تهران اجتماع کردند.
رژیم حاکم که از یک پانزده خرداد دیگر بیمناک بود، کوشید آنها را پراکنده سازد و قدمی در راه خواست آنها برندارد.
از طرفی مراجع تقلید، اعلامیهای صادر کردند، مبنی بر این که امام خمینی (ره) مجتهد جامعالشرایط و مرجع تقلید است و بر پایه قانون از محاکمه و تعرض مصون است.
سپس با انتشار این مطلب، رژیم خودبهخود مجبور شد، برای فرونشاندن نارضایتیهای عمومی، امام خمینی (ره) را آزاد کند.
قیام خونین مردم قم و برخی نقاط کشور در اعتراض به دستگیری امام خمینی (ره) در ۱۵ خرداد سال ۴۲ نقطه عطفی در تاریخ انقلاب و سرآغاز نهضتی شد که ریشه در قیام عاشورا دارد.
امیرعلی اقدم
انتهای پیام/