نهج‌البلاغه
آموزش تاکتیک‌های نظامی
نامه شانزدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل امام به هنگام آغاز جنگ در سال ۳۷ هجری در میدان صفّین است.
نیایش در جنگ
نامه پانزدهم نهج‌البلاغه مربوط به دعای امام در میدان جنگ است.
رعایت اصول انسانى در جنگ
نامه چهاردهم نهج‌البلاغه مربوط به دستور امام پیش از رویارویی با دشمن در صفّین است.
رعایت سلسله مراتب فرماندهی
نامه سیزدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل امام به دو تن از امیران لشکر، زیاد بن نضر و شریح بن هانی است.
احتیاط نظامی نسبت به سربازان پیشتاز
نامه دوازدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل نظامی، به معقل بن قیس ریاحی که با ۳ هزار سرباز به‌عنوان پیشاهنگان سپاه امام به‌سوی شام حرکت کردند، بود.
آموزش نظامى به لشکریان
نامه یازدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل امام به لشکری است که آن را به فرماندهی زیاد بن نضر حارثی، و شریح بن هانی به‌سوی شام و معاویه فرستاد.
وادار ساختن معاویه به بیعت
نامه هشتم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به جریر بن عبدالله بجلی، فرستاده امام به‌سوی معاویه در سال ۳۶ هجری است.
علل مشروعیّت حکومت امام علی (ع)
نامه ششم نهج‌البلاغه؛ نامه امام علیه‌السلام به معاویه است که پس از جنگ جمل در سال ۳۶ هجری، توسّط جریر بن عبدالله فرستاده شد.
هشدار به استفاده ناروا از بیت‌المال
امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در نامه پنجم نهج‌البلاغه نسبت به استفاده ناروا از بیت‌المال هشدار داد.
روش گزینش نیروهاى عمل کننده
امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در نامه چهارم نهج‌البلاغه روش گزینش نیروهای عمل کننده را عنوان کردند.
