به گزارش پایگاه تحلیلی خبری «آراز سسی»، شهید میرزا احمد احمدی چهاردهم خرداد سال ۱۳۲۶ در روستای توره از توابع شهرستان شازند به دنیا آمد. ایشان مردی مهربان، دلسوز و صبور بود. غمخوار همه اقوام و فامیل بود و هر مشکلی که برای افراد فامیل یا دوست و آشنا پیش می‌آمد تا آن جا که امکان داشت برای رفع آن مشکل تلاش می‌کرد.
بسیار خوش برخورد و مردم‌دار بود و علاقه شدیدی به ائمه اطهار(ع) به خصوص سرور شهیدان حسین(ع) داشت. همیشه در مراسم عزاداری حسین(ع) شرکت کرده و نوحه‌خوانی و سینه‌زنی می‌کرد. محیط سالم، کوچک و مذهبی روستا از یک طرف و از طرف دیگر خانواده بسیار مذهبی شهید در شکل گیری سلامت اخلاقی و مذهبی او نقش مؤثری داشت.
با شروع جنگ تحمیلی به شغل رانندگی مشغول بود و به همراه برادر شهید خود (میرزا محمد) در مسیر شهر آبادان و ماهشهر به اسارت نیروهای مزدور بعث عراق در آمده و پس از سال‌ها بی‌خبری از سرنوشت ایشان، مظلومانه در یکی از زندان‌های عراق به شهادت می‌رسد، با گذشت سال‌ها از تاریخ شهادت ایشان پیکر مطهر شهید هنوز به وطن باز گردانده نشده است.
از صفات بارز شهید احمدی که زبانزد همه دوستان و آشنایان بود می‌توان روحیه نوع دوستی و شجاعت او اشاره کرد. برادرش میرزا محمد هم پس از تحمل سال‌ها رنج ناشی از اسارت در سال ۱۳۷۲ به شهادت رسید.
خاطره هم‌سلولی شهید:
در دوران اسارت در اردوگاه زمانی که سربازان بعثی جهت بازرسی به اردوگاه می‌آمدند با مقاومت بچه‌ها در آسایشگاه مواجه شدند. در پشت سیم‌های خاردار محوطه اردوگاه یکی از بچه‌ها با یک درگیری لفظی و برخورد با سربازان بعثی مورد حمله سرباز عراقی قرار گرفت و چون آن‌ها خیلی بی‌رحم و خدانشناس بودند گلوله‌ای به سینه وی زدند و خیلی راحت از کنار این مسئله گذشتند. وی درآغوش من افتاد و همان جا بلافاصله به شهادت رسید.
انتهای خبر/
