به گزارش پایگاه تحلیلی خبری «آراز سسی» به نقل از نوید شاهد، «شهید نوروزعلی اکبری‌چاشمی» فرزند محمدباقر، اول اردیبهشت ۱۳۲۶ در روستای چاشم از توابع شهرستان مهدی‌شهر به دنیا آمد. تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و به کارگری روی آورد.
متدین و خودساخته
به روستای خیرآباد سمنان مهاجرت کرد و در راه‌آهن به صورت پیمانی مشغول کار شد. در همان روستا ازدواج کرد که حاصل آن چهار فرزند پسر و یک فرزند دختر است. او که فردی متدین و خودساخته بود، مورد احترام اهالی قرار داشت. با نزدیک شدن پیروزی انقلاب اسلامی، او در برپایی تظاهرات مردمی آن محل نقش مثبتی ایفا نمود تا جایی که از طرف ژاندارمری احضار و مورد بازخواست قرار گرفت و سرانجام با تعهد آزاد شد.
ملاقات امام
او از طرف روحانی محل به عنوان جایگزین انتخاب شد تا در صورت غیبت امام جماعت، پیش‌نماز مردم محل باشد. با پیروزی انقلاب و زیارت امام خمینی، آتش عشق او شعله‌ورتر گردید و با شروع جنگ تحمیلی علی‌رغم مخالفت مسئولان راه‌آهن به جبهه رفت. وقتی برگشت مورد مؤاخذه قرار گرفت و سرانجام از راه‌آهن استعفا داد و به عنوان مسئول اطلاعات و نگهبانی بهزیستی به استخدام درآمد. در مدت خدمت در بهزیستی، امام جماعت آنجا بود و کارکنان به او احترام ویژه می‌گذاشتند. او که در پایگاه بسیج محل به عنوان قائم مقام و مسئول عملیات بود، عضو شورای اسلامی و انجمن اسلامی روستا هم شد. به رغم مشکل عیالواری که مانع بزرگی برای حضور در جبهه محسوب می‌شد، شش بار و بیش از پانصد و هفتاد روز از عمرش را در جبهه گذراند. در چند عملیات شرکت داشت و تیربارچی بود. یک بار ترکشی به گردنش اصابت کرده بود که حتی آن را بیرون نیاورد.
شاخصه‌های اخلاقی
شجاعتش مثال زدنی بود. منافقین در پنجم مرداد ۱۳۶۷ در عملیات مرصاد و در تنگه چهار زبر با زدن تیر قناسه به چشم راست، او را به شهادت رساندند. شوخ طبعی، رشادت، عشق به امام، دفاع از شهید بهشتی و مخالفت پیکارجویانه با بنی‌صدر و اراده قوی در امر به معروف و نهی از منکر حتی نسبت به بالادستی‌ها، از شاخصه‌های مهم اخلاقی ایشان بود. پیکرش پس از انتقال به روستای خیرآباد سمنان، در قطعه شهدا به خاک سپرده شد.
انتهای خبر/
