به گزارش پایگاه تحلیلی خبری «آراز سسی» به نقل از نوید شاهد، شهید «حسین ملایی» یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای رگاب از توابع شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله، در سازمان آموزش و پرورش کار می‌کرد و مادرش بلقیس نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم مرداد ۱۳۶۶، در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.
دلش در هوای جبهه‌ها پرواز می‌کرد
شهید در خانواده‌ای کشاورز و مذهبی چشم به جهان گشود. سال‌های کودکی را در زادگاهش به سر برد و تا کلاس اول راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند. مشکلات خانواده و سختی زندگی که مولود حکومت غاصبانه دربار ستم شاهی بود سبب شد تا او برای کمک به خرج خانواده دست از درس بکشد و به همراه پدر به کشاورزی بپردازد.
مدت‌ها با دست‌های کوچک و روح جانش به کار و کوشش در کشاورزی مشغول بود تا شاید با قامت کودکانه‌اش بتواند باری از روی شانه‌های پدر بردارد.
با پیروزی انقلاب و سرنگونی حکومت شاهی، به پاسداری و حفظ مراضع اسلامی پرداخت و صمیمانه در این کار کوشید تا آن که صدام ملحد به فرمان استعمارگران جهانی، حمله مستقیمش را به ایران اسلامی آغاز کرد. او دیگر دلش در هوای جبهه‌ها پرواز می‌کرد و برای انجام این کار به یگان گروهان ژاندارمری اعزام می‌شود.
در هنگام خداحافظی مادرش اشک ریزان دست‌های مهربان مادرانه‌اش را به دور گردن او انداخت تا صورت پسرش را ببوسد و در آن لحظه شهید به او گفت: «مادر ما برای خدا و دفاع از اسلام می‌رویم. مرا ببوس و دیگر گریه نکن.»
پس از توقفش در جبهه‌ها و نبرد بی‌امانش علیه صدامیان و به درک واصل کردن شماری از دژخیمان بعثی سرانجام در تاریخ بیست و چهارم مرداد سال ۱۳۶۶ به علت اصابت ترکش خمپاره دشمن در منطقه عملیاتی میمک به شهادت رسید.
انتهای خبر/
